Μια από όλες τις απόψεις άρτια ορθοδοντική ιατρική προσέγγιση ενός περιστατικού περιλαμβάνει τα εξής:
- την ενδελεχή ενημέρωση για όλες τις πτυχές, τα πλεονεκτήματα και τους τυχόν συμβιβασμούς μιας ενδεχόμενης ορθοδοντικής παρέμβασης.
- την χρήση υλικών/συσκευών (brackets) που δεν δύναται να βλάψουν την στοματική κοιλότητα ή και την γενική υγεία (ανακυκλώσιμα brackets και σύρματα που χρησιμοποιούνται δυστυχώς ευρέως, brackets από κράμα υψηλού ποσοστού σε νικέλιο που παίζει ρόλο για την ανάπτυξη/εκδήλωση αλλεργίας).
- την αποστείρωση όλων των εργαλείων που χρησιμοποιούνται κατά τον ορθοδοντικό έλεγχο και την εφαρμογή “μιας χρήσης” υλικών σε πράξεις που αυτό κρίνεται απαραίτητο.
- την χρήση brackets υψηλών προδιαγραφών για την επίτευξη της σωστής μετακίνησης του δοντιού (πολλά αισθητικά brackets που είναι στο χρώμα του δοντιού είναι ρητινώδη -με πολύ μειωμένο ως εκ τούτου κοστολόγιο- και όχι κεραμικά, με αποτέλεσμα να φθείρονται με την πάροδο του χρόνου, επηρεάζοντας τόσο την αισθητική τους, όσο κυρίως την δυνατότητα επίτευξης του επιθυμητού αποτελέσματος, γεγoνός καθοριστικό για την χρονική διάρκεια και την ποιότητα της θεραπείας).
- τον σεβασμό των γενικών κανόνων υγιεινής και σωστής κλινικής πράξης εκ μέρους του ιατρού και του προσωπικού ανεξαρτήτως του φόρτου εργασίας ή των οικονομικών δεδομένων που συνοδεύουν το εκάστοτε περιστατικό.
- τον σεβασμό των λειτουργικών παραμέτρων του στοματογναθικού συστήματος, και όχι αποκλειστικά των αισθητικών (αν ίσιωσαν ή όχι τα μπροστινά δόντια), γεγονός τόσο καθοριστικό για την σταθερότητα του αποτελέσματος. Η συνήθης πρακτική “θεραπείας” μόνο στην μια γνάθο, εφόσον δεν συνοδεύεται από την αφαίρεση οδοντικής ουσίας, οδηγεί ΠΑΝΤΑ σε λειτουργική υποβάθμιση σε σχέση με την αρχική κατάσταση. Πρακτικές που εφαρμόζονται σε άλλα μέρη του σώματός μας (π.χ. μανικιούρ ναι, πεντικιούρ όχι ανάλογα με την περίσταση και τις καιρικές συνθήκες) δεν είναι σκόπιμο να υιοθετούνται στην περίπτωση του στόματος (θεραπείες μόνο στην άνω γνάθο και όχι κάτω). Η δεδομένη λειτουργική υποβάθμιση ενός περιστατικού που αντιμετωπίζεται κατά αυτό τον τρόπο οδηγεί μακροπρόθεσμα είτε σε προβλήματα δυσλειτουργίας του στοματογναθικού συστήματος, είτε σε υποτροπή του αισθητικού αποτελέσματος που προσωρινά επιτεύχθηκε από τον ορθοδοντικό.
- την μακροχρόνια συντήρηση και έλεγχο του αποτελέσματος για τυχόν αναγνώριση και πρόληψη υποτροπής.
- την εγγύηση του αποτελέσματος για ικανό χρονικό διάστημα που καθορίζεται από τον ορθοδοντικό, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις τυχόν ανάγκες διορθωτικών παρεμβάσεων που προκύπτουν σπανίως εντός αυτού.
Μια ορθοδοντική παρέμβαση που δεν σέβεται όλα τα παραπάνω δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί σε καμία των περιπτώσεων ιατρική πράξη. Της ταιριάζει περισσότερο ο χαρακτηρισμός της προσωρινής κοσμητικής φύσεως βελτίωσης της αισθητικής του χαμόγελου.
Είναι λογικό αυτή η κοσμητικής φύσεως βελτίωση να κοστολογείται από τους συναδέλφους ορθοδοντικούς ή οδοντιάτρους που την προάγουν σε τιμές σαφώς χαμηλότερες από αυτές που θα ίσχυαν εφόσον τηρούνταν οι προαναφερθείσες ιατρικές προυποθέσεις.
Ο κάθε ενδιαφερόμενος θα πρέπει να σταθμίζει προσεκτικά τι επιθυμεί για τον εαυτό ή το παιδί του σε ότι αφορά αυτές τις παραμέτρους και να επιλέγει αναλόγως.
Να σημειωθεί ότι το συνηθέστερο δυστυχώς σενάριο για όσους επιλέγουν την κοσμητική διόρθωση είναι είτε η απογοήτευση από την μετέπειτα δημιουργία λειτουργικών/περιοδοντικών προβλημάτων, είτε η υποτροπή, είτε τέλος μια οικονομικά επώδυνη λύση δεύτερης, μακάρι όχι ξανά καθαρά κοσμητικής φύσεως, ορθοδοντικής θεραπείας.
Να αναφερθεί τέλος ότι και τα αντίθετα φαινόμενα, δηλαδή αυτά εξωπραγματικών χρεώσεων για ενδεχόμενη ορθοδοντική παρέμβαση με συγκεκριμένες μεθόδους, αναδεικνύουν την έλλειψη εμπειρίας εκ μέρους του ορθοδοντικού σε ότι αφορά τις τεχνικές αυτές και συμβαίνουν ουσιαστικά για την αποφυγή της θεραπείας.
Συμπερασματικά η προς τα πάνω ή κάτω υπέρβαση κάποιων αντικειμενικών οικονομικών ορίων, καθιστά την επίτευξη ή/και μακροχρόνια συντήρηση του επιθυμητού ορθοδοντικού αποτελέσματος επισφαλή. Ισχύει και σε αυτόν τον τομέα ότι μια “μη παρέμβαση” είναι καλύτερη επιλογή μιας “κακής παρέμβασης”, ιδιαίτερα από την στιγμή που το 85% των ορθοδοντικών θεραπείων αφορούν αποκλειστικά αισθητικές παραμέτρους. Μπορεί να ζήσει κανείς έναν απρόσκοπτο και χαρούμενο βίο και με στραβά ή πεταχτά δόντια. Ουδείς επιθυμεί ίσια δόντια σε βάρος περιοδοντικών ή λειτουργικών προβλημάτων, ή μόνο για το μικρό χρονικό διάστημα που περιλαμβάνει την ύπαρξη της ορθοδοντικής συσκευής μέσα στο στόμα…