Όσο στραβά και και είναι τα δόντια σε μια γνάθο είναι δυνατόν να “ισιώσουν” εφόσουν το περιοδόντιο που τα περιβάλλει (ούλα και οστό) είναι υγιές. Να τονισθεί σε αυτό το σημείο ότι το μέγεθος του συνωστισμού είναι ανάλογο της πιθανότητας διενέργειας εξαγωγών για την διεθέτηση των δοντιών στον φραγμό. Έτσι όταν τα συνωστισμένα δόντια ευθυγραμμίζονται, αυτό γίνεται συνήθως με αύξηση της περιμέτρου (διεύρυνση) των οδοντικών τόξων. Σε αυτήν τη διαδικασία, όλες οι ρίζες των δοντιών μετακινούνται προς τα έξω διαμέσου του οστού της γνάθου. Σε πολλούς ανθρώπους, οι ρίζες των δοντιών καλύπτονται ούτως ή άλλως από ένα πολύ λεπτό στρώμα ούλων και οστών, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν τάση υποχώρησης των ούλων και αποκάλυψης των ριζών των δοντιών, ακόμη και χωρίς θεραπεία με σιδεράκια. Αν σε αυτό το φαινόμενο προστεθεί η με κάθε τρόπο και κόστος διεύρυνση των οδοντικών τόξων για την αποφυγή εξαγωγών, μπορεί να επιβαρυνθεί σημαντικά αυτή η διαδικασία, κάτι που συχνά δεν γίνεται αντιληπτό παρά μόνο κάποια χρόνια μετά το πέρας της ορθοδοντικής θεραπείας, είτε ως υποτροπή του αποτελέσματος, είτε ως εμφάνιση περιοδοντικών προβλημάτων (υποχωρήσεις ούλων/υφιζήσεις).

Περιπτώσεις που αντιμετωπίσθηκαν στο ιατρείο μπορείτε να βρείτε στην υποκατηγορία «συνωστισμοί» στις κατηγορίες παιδιών και ενηλίκων αντίστοιχα.

Τα “πεταχτά” δόντια της άνω γνάθου αποτελούν μια πολύ συνηθισμένη κατάσταση που εμφανίζεται συνήθως σε υπόβαθρο οπισθογναθισμού της κάτω γνάθου, ικανή να οδηγήσει σε επιθυμία διόρθωσής της. Πολύ συχνά είναι απαραίτητη η διενέργεια δυο εξαγωγών προγομφίων ή γομφίων με κακή οδοντιατρική πρόγνωση για την επίτευξη του σκοπού και για ένα από όλες τις απόψεις όμορφο, λειτουργικό και σταθερό αποτέλεσμα.

Περιπτώσεις που αντιμετωπίσθηκαν στο ιατρείο μπορείτε να βρείτε στην υποκατηγορία “αυξημένη οριζόντια πρόταξη” στις κατηγορίες παιδιών και ενηλίκων αντίστοιχα.

Το “ανάποδο κλείσιμο” ή ανάστροφη οριζόντια πρόταξη ή πρόσθια σταυροειδής σύγκλειση αποτελεί μια κατάσταση που εκδηλώνεται σε βάση υφιστάμενου προγναθισμού της κάτω γνάθου. Ανάλογα με την βαρύτητά της είναι αναγκαία είτε η ορθοδοντική, είτε η ορθογναθική αντιμετώπισή της. Να τονισθεί σε αυτό το σημείο ότι μια τυχόν αποκλειστικά ορθοδοντική διόρθωση της ανάστροφης πρόταξης έχει ελάχιστη επίδραση στο προφίλ του προσώπου και δεν ενδείκνυται σε περιστατικά που επιθυμούν να έχουν αντίκτυπο στην σχέση που παρουσιάζει η κάτω γνάθος (ή το πηγούνι) συγκριτικά με το υπόλοιπο πρόσωπο.

Περιπτώσεις που αντιμετωπίσθηκαν στο ιατρείο μπορείτε να βρείτε στην υποκατηγορία «προγναθισμός της κάτω γνάθου» στις κατηγορίες παιδιών και ενηλίκων αντίστοιχα.

Όταν τα μπροστινά δόντια δεν εφάπτονται μεταξύ τους κατά την σύγκλειση (κλείσιμο) των οπισθίων δοντιών μιλάμε για μια ανεωγμένη δήξη (“ανοικτό δάγκωμα”). Η ανεωγμένη δήξη είναι πολύ συχνά συνυφασμένη με μια βρεφικού τύπου κατάποση (η γλώσσα τοποθετείται κατά την κατάποση μεταξύ των προσθίων δοντιών), γεγονός που αυξάνει σε μεγάλο βαθμό τις πιθανότητες υποτροπής ακόμη και μιας καθ’ όλα άρτιας ορθοδοντικής παρέμβασης. Είναι πασιφανές ότι οι λειτουργικές επιπτώσεις μιας ορθοδοντικής θεραπείας για τις συνθήκες μάσησης (διάτμησης της τροφής) και ομιλίας είναι αξιοσημείωτες και δικαιολογούν την διενέργειά της παρά την πιθανότητα μερικής υποτροπής.

Περιπτώσεις που αντιμετωπίσθηκαν στο ιατρείο μπορείτε να βρείτε στην υποκατηγορία «ανεωγμένη δήξη» στις κατηγορίες παιδιών και ενηλίκων αντίστοιχα.

Οι έγκλειστοι κυνόδοντες συνιστούν ιατρικό λόγο διενέργειας ορθοδοντικής παρέμβασης για την διευθέτησή τους. Κατά την ορθοδοντική παρέμβαση ολόκληρος ο οδοντικός φραγμός λειτουργεί ως “αντίσταση” για την μετακίνησή τους στην ορθή θέση. Κατά κανόνα δημιουργείται πρώτα ο αναγκαίος χώρος “υποδοχής” του κυνόδοντα  στην κανονική του θέση και έπειτα, ύστερα από την χειρουργική του αποκάλυψη, γίνεται η ορθοδοντική του διευθέτηση στον φραγμό.

Περιπτώσεις που αντιμετωπίσθηκαν στο ιατρείο μπορείτε να βρείτε στην υποκατηγορία «έγκλειστα δόντια (κυνόδοντες)» στις κατηγορίες παιδιών και ενηλίκων αντίστοιχα.

Σε περιπτώσεις συγγενούς έλλειψης δοντιών (αφορά κυρίως του πλάγιους τομείς της άνω γνάθου και λιγότερο τους δεύτερους προγομφίους της κάτω γνάθου) υφίστανται πάντα δυο δυνατότητες παρέμβασης και συγκεκριμένα είτε η ορθοδοντική σύγκλειση του κενού, είτε η ορθοδοντική διάνοιξή του για την μετέπειτα προσθετική αποκατάσταση. Το ποια από τις δυο είναι η μέθοδος επιλογής εξαρτάται από τα ορθοδοντικά χαρακτηριστικά του εκάστοτε περιστατικού και συγκεκριμένα την υφιστάμενη σχέση των γνάθων και των υπολοίπων δοντιών μεταξύ τους.

Περιπτώσεις που αντιμετωπίσθηκαν στο ιατρείο και με τους δυο τρόπους μπορείτε να βρείτε στην υποκατηγορία «συγγενής έλλειψη» στην κατηγορία των παιδιών και εφήβων, καθώς και στην προπροσθετική ορθοδοντική στην κατηγορία των ενηλίκων.

Σε περιπτώσεις που δεν είναι εφικτή η προσθετική αποκατάσταση περιστατικού λόγω μετακίνησης των εκατέρωθεν του μεσοδιαστήματος δοντιών, καθίσταται μια προπροσθετική ορθοδοντική διευθέτησή τους αναγκαία. Διενεργείται συνήθως με τμηματική συσκευή και έχει ως στόχο την αναίρεση όλων των ανεπιθύμητων μετακινήσεων (αφορά κυρίως έντονες “προς τα εμπρός” αποκλίσεις κάτω γομφίων) που συνέβησαν μετά την απώλεια του προς αποκατάσταση δοντιού.

Περιπτώσεις που αντιμετωπίσθηκαν στο ιατρείο μπορείτε να βρείτε στην υποκατηγορία «προπροσθετική» στην κατηγορία των ενηλίκων.

H διενέργεια μιας προπροσθετικής ορθοδοντικής παρέμβασης για την δίόρθωση υφιστάμενων αποκλίσεων στη θέση των δοντιών ή οδοντικών φραγμών μεταξύ τους, εξασφαλίζει ένα καθ’ όλα αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα της αποκατάστασης. Σταυροειδείς συγκλείσεις (“ανάποδο κλείσιμο”), έντονες χειλικές ή γλωσσικές αποκλίσεις μεμονομένων δοντιών και αυξημένη απόσταση των μπροστινών δοντιών κατά το κλείσιμο του στόματος αποτελούν κλινικά σημεία που η διόρθωσή τους μέσω μιας προπροσθετικής παρέμβασης, εξασφαλίζει τη καλύτερη δυνατή αισθητική και πρόγνωση της προσθετικής αποκατάστασης εκ μέρους του οδοντιάτρου.

Περιπτώσεις ποικίλης δυσκολίας που αντιμετωπίσθηκαν κατά αυτόν τον τρόπο στο ιατρείο μπορείτε να βρείτε στην υποκατηγορία «προπροσθετική» στην κατηγορία των ενηλίκων.

Η απώλεια ενός προσθίου δοντιού (συνήθως αφορά τον ένα ή και τους δυο εκ των άνω κεντρικών τομέων) είναι μια πολύ σοβαρή κατάσταση για την αισθητική του παιδιού, βαρύνουσας σημασίας για την ψυχολογία του. Η απλή αποκατάσταση με “μασελάκι” συντήρησης με ενσωματωμένη προσωρινή αποκατάσταση του ελλείποντος δοντιού μέχρι να είναι δυνατή η προσθετική αποκατάσταση μέσω εμφυτεύματος πρέπει σε κάθε περίπτωση να αποφεύγεται!

Αυτό συμβαίνει διότι στην περιοχή του ελλείποντος δοντιού το οστικό υπόβαθρο που στήριζε το δόντι υποστρέφει, την στιγμή που σε όλο το υπόλοιπο στόμα η ανάπτυξη συνεχίζεται κανονικά. Έτσι, με την ολοκλήρωση της ανάπτυξης, όταν έχει έρθει η στιγμή για την προσθετική αποκατάσταση μέσω εμφυτεύματος του συγκεκριμένου δοντιού, αυτό δεν είναι χωρίς την τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος εφικτό. Αυτό με την σειρά του εγκυμονεί επίσης κινδύνους είτε “απόρριψης”, είτε μη επάρκειας για μια ορθή και αισθητική εμφυτευματολογική αποκατάσταση. Η τυχόν επιλογή κατασκευής ακίνητης γέφυρας με “τρόχισμα” (δηλαδή αφαίρεση υγειούς οδοντικής ουσίας) των εκατέρωθεν δοντιών, με ότι αυτό συνεπάγεται για την πρόγνωσή τους στο στόμα ενός 18χρονου, δεν είναι επίσης σκόπιμη αν αναλογιστεί κανείς τις μακροπρόθεσμες συνέπειες.

Για τους παραπάνω λόγους πρέπει σε περιπτώσεις απώλειας μονίμου προσθίου οδόντος κατά την παιδική ηλικία να διενεργείται ορθοδοντική θεραπεία παρέμβασης για την μετακίνηση του πλαγίου τομέα στην θέση του κεντρικού, του κυνόδοντα στην θέση του πλαγίου κ.ο.κ., προκειμένου να διατηρηθεί το οστικό υπόβαθρο της πρόσθιας περιοχής της άνω γνάθου. Με αυτό τον τρόπο η κατασκευή όψεων ρητίνης ή πορσελάνης που αποκαθιστούν την διαφορά στο σχήμα και χρώμα των δοντιών που βρίσκονται στις νέες τους θέσεις, είναι αρκετή για μια καθ΄όλα αισθητική και λειτουργική αποκατάσταση δίχως την ανάγκη πολύπλοκων, χρονοβόρων και αμφίβολης πρόγνωσης προσθετικών διαδικασιών.

Περιπτώσεις που αντιμετωπίσθηκαν στο ιατρείο μπορείτε να βρείτε στην υποκατηγορία «οδοντικό τραύμα» στην κατηγορία των παιδιών και εφήβων.

Συχνά η επίπτωση μιας περιοδοντικής νόσου είναι η “προς τα εμπρός” απόκλιση ή “μετανάστευση” των άνω προσθίων οδόντων με ταυτόχρονο σχηματισμό μεσοδιαστημάτων (δηλαδή κενών) μεταξύ των δοντιών. Μετά την επιτυχή αντιμετώπιση της περιοδοντίτιδας και τον απόλυτο έλεγχο της φλεγμονής είναι εφικτή η αναίρεση αυτής της “μετανάστευσης” των άνω προσθίων οδόντων, γεγονός που έχει μεγάλο θετικό αντίκτυπο στην αισθητική του χαμόγελου.

Περιπτώσεις που αντιμετωπίσθηκαν στο ιατρείο μπορείτε να βρείτε στην υποκατηγορία «μεταπεριοδοντική ορθοδοντική» στην κατηγορία των ενηλίκων.

Σε περίπτωση αραιοδοντίας σε υπόβαθρο μικροδοντίας η σύγκλειση όλων των μεσοδιαστημάτων (κενών) δεν είναι σκόπιμη τόσο από αισθητικής άποψης (“άδειο” χαμόγελο), όσο και από άποψη σταθερότητας του αποτελέσματος, διότι η γλώσσα μέσω των δυνάμεων της κατάποσης έχει την τάση μεσοπρόθεσμα να ξαναδημιουργεί τα μεσοδιαστήματα που προυπήρχαν. Στις περιπτώσεις αυτές η αισθητική οδοντιατρική ή η προσθετική “μεγέθυνση” των προσθίων δοντιών είναι, ως αιτιολογική αντιμετώπιση της αραιοδοντίας, ενδεδειγμένη. Μόνο εφόσον οι διαστάσεις και αναλογίες των προσθίων δοντιών προσεγγίζουν το φυσιολογικό, είναι δυνατή η μακροπρόθεσμα σταθερή αμιγώς ορθοδοντική σύγκλειση των μεσοδιαστημάτων.

Περιπτώσεις που αντιμετωπίσθηκαν στο ιατρείο μπορείτε να βρείτε στην υποκατηγορία «αραιοδοντίες/οδοντικά μεσοδιαστήματα» στις κατηγορίες παιδιών και ενηλίκων αντίστοιχα.

Η διόρθωση του λεγόμενου ουλικού χαμόγελου περιλαμβάνει ενέργειες όπως την ορθοδοντική εμβύθιση των άνω τομέων, την χειρουργική/περιοδοντική ουλεκτομή/οστεοπλαστική, την ορθογναθική οστεκτομή της άνω γνάθου ή την επεμβατική (χειρουργική) ή μη επεμβατική (bottox) χειλεοπλαστική του ανελκτήρα του άνω χείλους, ανάλογα με την βαρύτητα και την υπεύθυνη για την κλινική εικόνα δομή.

Ήπιες περιπτώσεις αμιγώς ορθοδοντικής αντιμετώπισης μπορείτε να βρείτε στην υποκατηγορία “ουλική διαμόρφωση” στις κατηγορίες των παιδιών και των ενηλίκων αντίστοιχα.

Σε περίπτωση επιθυμίας μιας ορθοδοντικής παρέμβασης με μη ορατή από τρίτους συσκευή, η γλωσσική ορθοδοντική αποτελεί τον ιδανικό τρόπο διευθέτησης των οδοντικών φραγμών. Η γλωσσική ορθοδοντική χρησιμοποιεί αγκύλια (brackets) κολλημένα στην “εσωτερική”/γλωσσική επιφάνεια των δοντιών αντί της εξωτερικής επιφάνειας που χρησιμοποιείται στην περίπτωση της κλασικής συσκευής. Όλα ανεξαιρέτως τα περιστατικά, ανεξαρτήτου βαρύτητας και πολυπλοκότητας, είναι δυνατόν να αντιμετωπισθούν με την απαιτητική αυτή για τον ορθοδοντικό τεχνική. Οι χρόνοι θεραπείας δεν διαφέρουν από αυτούς που ισχύουν για μια αντίστοιχη παρέμβαση με “εξωτερικά σιδεράκια”.

Μια μεγάλη σειρά από περιστατικά που αντιμετωπίσθηκαν στο ιατρείο παρουσιάζονται εκτενώς στην αντίστοιχη κατηγορία.

Σε περίπτωση επιθυμίας για ορθοδοντική παρέμβαση δίχως την χρήση ακίνητης συσκευής, οι νάρθηκες προκαθορισμένης μετακίνησης τύπου Invisalign αποτελούν τον ιδανικό τρόπο διευθέτησης των οδοντικών φραγμών. Ήπιας έως και μέτριας βαρύτητας και πολυπλοκότητας περιστατικά είναι δυνατόν να αντιμετωπισθούν με την βοήθεια αυτής της μεθόδου. Οι χρόνοι θεραπείας δεν διαφέρουν από αυτούς που ισχύουν για μια αντίστοιχη παρέμβαση με «εξωτερικά σιδεράκια».

Μια μεγάλη σειρά από περιστατικά που αντιμετωπίσθηκαν στο ιατρείο παρουσιάζονται εκτενώς στην αντίστοιχη κατηγορία.

Σε περίπτωση υφιστάμενου συνωστισμού και μεγάλων ανομοιογενών και δυσχρωμικών εμφράξεων ρητίνης στα πρόσθια δόντια συνίσταται, μετά την ορθοδοντική διευθέτηση, είτε η αισθητική οδοντιατρική αποκατάσταση των προσθίων οδόντων με ρητίνη (τεχνική διαστρωμάτωσης), είτε η προσθετική αποκατάσταση μέσω κατασκευής όψεων πορσελάνης, προκειμένου να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αισθητικό αποτέλεσμα για το περιστατικό.

Περιπτώσεις που αντιμετωπίσθηκαν στο ιατρείο μπορείτε να βρείτε στην υποκατηγορία «προπροσθετική ορθοδοντική» στην κατηγορία των ενηλίκων.

Η αισθητική του χαμόγελου πρέπει να αρχίσει να απασχολεί γονείς και ορθοδοντικό μετά την ολοκλήρωση της ανατολής και του μόνιμου άνω κυνόδοντα, δηλαδή περίπου στο 12ο έτος της ηλικίας του παιδιού. Πριν από αυτή την ηλικία δεν ενδείκνυται σε καμία των περιπτώσεων παρέμβαση για αισθητικούς λόγους, δηλαδή για την αντιμετώπιση συνωστισμών των προσθίων οδόντων. Άλλωστε δεν θα πρέπει σε καμία των περιπτώσεων να συγκρίνεται η αισθητική ενός στόματος με μόνιμη οδοντοφυΐα με εκείνη που αφορά τον μικτό φραγμό, εφόσον υπάρχουν δηλαδή ακόμη νεογιλά δόντια στο στόμα, που είναι φυσιολογικό να διαταράσσουν την αισθητική και να δημιουργούν πολλές φορές την εντύπωση έντονου προβλήματος, χωρίς να υφίσταται. Όταν τα παιδιά έχουν νεογιλά δόντια ή αυτά έχουν “πέσει” χωρίς να ανατείλουν οι μόνιμοι διάδοχοι είναι λοιπόν φυσιολογικό και σύνηθες φαινόμενο να έχουμε προσωρινά διαταραγμένη αισθητική. Η φυσιολογική ανατολή των μονίμων δοντιών βελτιώνει ή ακόμη και διορθώνει την εικόνα αυτή, χωρίς να χρειαστεί πολλές φορές να βάλει ο ορθοδοντικός το χέρι του σε αυτή την φάση.

Απαντήσεις στα ερωτήματα και χρήσιμες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη συνέντευξη που παραχώρησε ο Δρ. Εξάρχου στο athensweekly.gr.

Απαντήσεις στα ερωτήματα και χρήσιμες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη συνέντευξη που παραχώρησε ο Δρ. Εξάρχου στο athensweekly.gr.